Herszl Zagajski (1865 – 1937) był jednym z najbogatszych kieleckich przedsiębiorców okresu międzywojennego, właścicielem Wietrzni, gdzie prowadził wydobycie kamienia. Był przewodniczącym kieleckiej gminy żydowskiej i zarazem działaczem społecznym.

Beit ha-midrasz to dom modlitwy – miejsce studiowania Tory i Talmudu. Budowla, która znajdowała się na jednym z wewnętrznych dziedzińców miejskiej zabudowy centrum Kielc, przy ulicy Słowackiego 3, powstała w 1922 roku z inicjatywy i fundacji Herszla Zagajskiego. O dacie powstania świadczy belka stalowa użyta jako element konstrukcyjny stropu drewnianego, będącego podłogą tzw. Babińca. Belka ta została wykonana przez manufakturę rosyjską i ma oznaczenie o jej wykonaniu z końca XIX wieku.
Dom Modlitwy służyło jako miejsce kultu religijnego mieszkającemu obok właścicielowi i jego rodzinie. Podczas II wojny światowej Niemcy zdewastowali budynek. Po 1945 roku wewnątrz urządzony został magazyn.
Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta o powierzchni 54m2. Wnętrze Domu Modlitwy wypełnia w całości duża sala o wymiarach wewnętrznych 964 cm na 573 cm o wysokości do drewnianego stropu 413 cm, z pomalowanymi na zielono ścianami i sufitem na błękitno, co miało symbolizować niebo. Ponieważ budynek był orientowany na wschód, ścianą czołową jest ściana wschodnia, w której w niewielkiej apsydzie umieszczony był Aron ha-kodesz czyli drewniana skrzynka, w której przechowuje się zwoje Tory i Talmudu (czy innych pism rabinackich).

Ściany boczne, południową i północną oraz dolną część zachodniej wypełniały malowane dekoracje ścienne nawiązujące do stylu neo – pompejańskiego to znaczy przypominające dekoracje ścienne stylu inkrustacyjnego, z iluzjonistycznie malowanymi podziałami ścian w postaci półkolumn. Dekoracja ściany jest skomponowana na zasadzie trójpodziału w pionie i poziomie. Górny pas poziomy na scianach południowej, północnej i wschodniej wypełniają kompozycje nawiązujące do symboliki znaków zodiaku. Kompozycje te cechuje pewna naiwność w rysunku i bardzo dobra – intensywna w kolorze – kolorystyka. Są one na pewno wytworem warsztatu lokalnego, ale opartego na długiej historycznie tradycji kompozycji zdobiących wnętrza synagog. W oparciu o badania stwierdzono, że kompozycje obecnie pokrywające ścianę północną są namalowane na warstwie wcześniejszej o innej kolorystyce i kompozycji, której podziały są przesunięte w stosunku do obecnej.  

W zachodniej części, na piętrze synagogi znajdował się otwarty na salę głowną Babiniec.

W ocenie obiekt z uwagi na unikalność jest niezwykle wartościowy. Polichromia zachowała się na ponad 80% całości ścian i stanowi jednorodną o dużej wartości estetycznej całość. Jest ona wykonana w technice olejnej na podłożu wapienno – piaskowym.

Ta część opisu pochodzi z listopada 2011 roku m.in. z opinii dotyczącej konserwacji i transferu malowideł w Żydowskim Domu Modlitwy autorstwa Andrzeja Łojszczyka. Sam beit ha-midrasz z uwagi na wiele przyczyn został przeniesiony w całości do innej lokalizacji, na osiedle Pakosz, w pobliże cmentarza żydowskiego. W nowej lokalizacji z inicjatywy Stowarzyszenia im. Jana Karskiego prowadzony jest w nim ośrodek edukacyjny jako Miejsce Pamięci i Refleksji ""Beit haMidrasz".